“Je denkt eerst aan de ander en dan pas aan jezelf.” Zelf ben ik met die normen en waarden opgevoed. Want alleen aan jezelf denken is egoïstisch. Klopt die overtuiging wel? Is aan jezelf denken egoïstisch? Natuurlijk zorgen we voor elkaar en helpen we elkaar zoveel als we kunnen. Het is ook bewezen dat goed doen voor een ander stressverlagend werkt.
De ander helpen of pleasen?
Maar wat als de ander naar de zin maken een tweede natuur geworden is? Is het dan helpen of pleasen? Pleasegedrag komt voort uit onzekerheid en is één van de grootste energievreters. Het redderssyndroom zorgt voor veel stress omdat je onnodig teveel ballen in de lucht houdt en verantwoordelijkheden op je neemt die niet bij jou horen. Als je niet uitkijkt wandel je zo een burn-out in. Wat is jouw intentie van altijd-ongevraagd-klaarstaan-en-zorgen-voor-alles-en-iedereen?
Ben ik wel goed genoeg?
Wat als die bevestiging een soort van drug voor je is geworden. Wat als je complimenten en schouderklopjes nodig hebt om je goed te voelen. Vaak zit daar gezien, geaccepteerd, gewaardeerd en aardig gevonden willen worden onder. De bevestiging om te weten dat je goed bezig bent, het goed doet. Dat je goed genoeg bent zoals je bent.
Iedereen wil gezien, gehoord en begrepen worden.
Het is een basisbehoefte van ieder mens. We willen allemaal erkenning. Maar wat als we de dingen vanuit een andere intentie doen en we de verwachting hebben dat de ander er iets voor terug moet doen in de vorm van bijvoorbeeld het geven van complimenten? Wat doet het met jou als je die niet of niet genoeg krijgt? Vaak gaan we dan nog harder en beter ons best doen. Alles om toch dat schouderklopje te krijgen. Het gevolg kan zijn dat de druk en stress onnodig oplopen. Dit gaat bijna altijd ten koste van je plezier en energieniveau op werk- en privégebied. Dat kan natuurlijk nooit de bedoeling zijn.
Aardig gevonden willen worden en pleasen werkt niet.
Vaak denken we met een ‘JA’ goed bezig te zijn. We willen niet zeuren en och hoeveel moeite is het om toch even snel tussen de bedrijven door te doen? Totdat al die kleine oh-ja-tuurlijk-joh-dat-doe-ik-wel-even klussen zich opstapelen en jij door de bomen het bos niet meer ziet… Geen grenzen aangeven gaat je in the end energie kosten. Aangeven dat iets niet lukt, om hulp vragen wanneer je ergens alleen niet uitkomt, uitspreken als je niet blij bent met een situatie of wat een ander doet of zegt, vraag om moed en het tonen van kwetsbaarheid van jou. Het is de kunst om erachter te komen wat jouw grenzen zijn, waar die liggen en waar je dat in je lichaam voelt als je eroverheen gaat. Zelfkennis is nuttig en die inzichten krijg je als je regelmatig reflecteert en stilstaat bij jezelf. Jezelf afvragen wat je waarden zijn en wat jouw ware aard is daarom zeker zinvol.
Waarom vinden we grenzen aangeven zo moeilijk?
We kunnen de overtuiging hebben dat nee zeggen zorgt voor gedoe. We vinden meestal ook dat we uit moeten leggen waarom we iets niet kunnen of willen doen. Terwijl een ‘nee’ toch echt een volledige zin is. Het gevolg kan zijn dat mensen teleurgesteld raken, boos worden of je niet meer leuk vinden en daar zit de kern van please-gedrag. Maar zeg eens eerlijk: waarom zou je iedereen te vriend willen houden als het ten koste gaat van jezelf? Zijn mensen die geen begrip hebben of boos worden, jouw kostbare tijd, aandacht en energie waard? Het is daarom geen overbodige luxe om eerst bij jezelf na te gaan wat jouw behoefte is en te weten dat je altijd een keuze hebt! Als je van daaruit open en eerlijk gaat handelen, dan blijf je trouw aan jezelf én eerlijk tegen de ander. Dat is niet egoïstisch maar juist erg belangrijk wanneer je jezelf niet voorbij wilt lopen. En dat heb je voor het grootste gedeelte zelf in de hand!
Je trekt de mensen aan die bij jou passen en dat geeft energie!
Het allertofste is dat je mensen om je heen verzamelt die bij jou passen. Die je waarderen om wie je bent, niet om wat je doet. Misschien is pleasegedrag herkenbaar voor je. Het helpt als je jezelf van een afstand gaat bekijken. Stap eens uit de situatie en bekijk met welke intentie je de dingen doet. Gedragspatronen veranderen vraagt om geduld, oefenen en leren van ervaringen. Het spannend vinden om dingen anders te doen dan je voorheen deed is logisch. Je gaat merken dat het je iedere keer makkelijker afgaat, je er beter in wordt en meer zelfvertrouwen krijgt. Uiteindelijk gaat dat je minder stress, meer grip en veel meer energie opleveren.
De volgende vragen helpen je om meer inzicht te krijgen in jezelf:
- Wat maakt dat je er altijd voor iedereen bent?
- Wat is het gevolg voor jou op werk- én privégebied?
- Hoe is je energieniveau en gemoedstoestand na zo’n dag?
- Wat gaat het je opleveren als je minder gaat pleasen?
- Wat ga je vanaf morgen anders doen?
Schrijf de inzichten op in een notitieboekje en start stap voor stap met goed voor jezelf zorgen. Want laten we eerlijk zijn, als jij lekker in je vel zit en meer energie hebt, dan profiteert daar iedereen van, toch?
Veel succes! En mocht je hier alleen niet uitkomen neem dan gerust contact met me op. Want het leven is tekort om te blijven stressen.
Met energieke groet,
Meta