Life is all about balance
Tussen gas geven en remmen.
Doorgaan en stilstaan.
Werken en pauzes pakken.
Salade en een frietje met.
Spa rood en rosé.
Appel en een stuk Tony’s.
Zorgen voor anderen en jezelf.
Ja en nee zeggen.
Zelf keuzes maken en gekozen worden.
Controle vasthouden en loslaten.
Perfectie en puinhoop.
Blijheid en verdriet.
Niets is alleen zwart of wit.
Juist de balans vinden iedere dag weer.
Meebewegen met wat er is.
Zorgt voor relaxtheid, plezier en energie.
Kunnen genieten van de momenten en dingen.
Die er echt toe doen.
Ontdek het grijze gebied tussen zwart en wit.
En breng zelf kleur in je leven.
Iedere dag weer opnieuw.
Op welk gebied mag bij jou wat meer balans komen?
Herken je dat? De dagen vliegen aan je voorbij, een week is niets en voor je het weet staat er alweer een nieuwe maand voor de deur. Komt het nu omdat je ouder wordt dat de tijd voorbij vliegt? Toch vreemd. Want er zitten niet meer uren in een dag. Een dag bestaat nog steeds uit 24 uur en een week uit 168 uur. Je merkt vooral dat je altijd haast hebt, wachten in de rij voor de kassa irriteert je, in de file zit je je op te vreten. Want je moet nog zoveel doen. Een praatje met de buuf schiet er bij in. Want druk, druk, druk, druk.
Er was eens een vrouwtje dat zichzelf voorbij liep.
Als ze ’s morgens opstond dacht ze aan ’s middags en als ze ’s middags aan tafel zat dacht ze weer aan de avond en als ze dan eindelijk ’s avonds naar bed ging lag ze alweer te piekeren over wat ze de volgende dag zou gaan doen.
Telkens als ze op straat liep rende ze zo hard dat de mensen zeiden die loopt zichzelf nog eens voorbij die vergeet te leven.
Het vrouwtje praatte ook de hele tijd in zichzelf en om met andere te praten daar had ze gewoon geen tijd voor en weet je wat ze telkens zei? “Ik moet nog even… laat ik gauw even… ik kan nog net even…”
Even was haar stopwoordje geworden en het was ook haar bijnaam geworden.
Nu was er in het land een dokter die een heel wijs man was toen hij het vrouwtje zag en hoorde praten zei hij.
Mevrouwtje U bent heel erg ziek en ik weet wat U mankeert.
Zeg het dan maar gauw dokter zei het vrouwtje want ik moet nog vlug even.
Zie daar heb je het weer zei de dokter u bent zo haastig u laat telkens de L liggen.
Wat laat ik liggen? vroeg ze.
De L zei de dokter zet de L eens voor EVEN.
Goed dokter ik zal het doen zei ze en weg was ze weer.
Maar telkens als ze de L voor EVEN zette schrok ze zich een hoedje.
Ik moet nog gauw L..even.
Laat ik gauw L..even ik kan nog net L..even.
Ze wist zich geen raad en plofte op een stoel en zei zacht.
Kan ik nog wel even… kan ik nog wel Leven.
En vanaf dat moment liep ze zichzelf niet meer voorbij.
Ze was zich ervan bewust geworden dat haar EVEN haar belette te LEVEN.
-Auteur onbekend.
Lieve lady, met alles wat je iedere dag weer te doen hebt hoop ik dat je jezelf dagelijks op de rem zet omdat stress meer kapot maakt dan je lief is. Het is dé nummer 1 oorzaak van alle hormonale disbalansen. Dat je je bewust bent, ontspant, stilstaat, om je heen kijkt, ziet, ruikt, luistert en proeft. LEEF.
Ik wens je iedere dag ook dit to-be lijstje:
- ik ben blij met wat ik heb;
- aardig zijn voor mijn medemens;
- laten gaan wat ik niet kan controleren;
- naar mijn hart luisteren;
- productief zijn zonder stress;
- gewoon blijven ademen.
Schrijf ‘m over en leg of plak het lijstje op een plaats die je iedere dag ziet. Het herinnert je eraan dat je het leven is bedoeld om te LEVEN.
Liefs, Meta
Gisteren zaten mijn man en ik naar een hossende menigte te kijken op TV. De grootste optocht van het Zuiden was op. Mensen die lekker losgaan, feestvieren en lol maken. De tonpraters die hun cabaretvoorstelling doen. Daar gaan we samen voor zitten. Te leuk en we komen dan niet meer bij. Ik hou wel van een geintje. Mensen die de spot drijven met de werkelijkheid.
Ook op mijn Facebook en Instagram komen allerlei foto’s en filmpjes voorbij van mensen die aan het feestvieren zijn. Verkleed en helemaal uitgedost. Prachtige creaties en onherkenbaar door de pruiken en schmink.
Grappig hoe deze beelden meteen weer zorgen voor carnavalsherinneringen bij mij. Ik heb er jarenlang enorm van genoten. Een paar dagen verstand op nul en even aan niets anders hoeven denken. Lekker ouwehoeren en vier dagen lang alleen maar bezig zijn met carnaval. De rest van de wereld bestaat even niet meer.
Leven in je eigen bubbel.
Zo kunnen we samen en met vrienden, erg genieten van een festival zoals Werchter of Pinkpop, een concert of een dancefeestje. Zelfs een klassiek concert. Ik hou ervan. Even iets anders dan anders. Nieuwe mensen tegenkomen, lekker dansen, ons hoofd leegmaken, genieten van de muziek. Een soort van carnaval maar dan anders. Want eigenlijk komt dit op hetzelfde neer.
Je bent met iets anders bezig dan met de dagelijkse dingen. Iedere dag feest. Stel je eens voor.
Hoe je je leven ook invult. Of je nu van carnaval, festivals of een ander feestje houdt of niet. Wat zou je er voor jezelf uit kunnen halen? Als je naar jezelf kijkt, hoe je dan doet en denkt op die dagen dat je aan het feestvieren bent. Hoe je losgaat, geniet, je verstand op nul hebt. Uit je dak kunt gaan, relaxter bent, makkelijk met vreemde mensen praat en een lolletje maakt. Weer lekker lacht en zelfs de slappe lach hebt. Misschien, heb je zelfs schijt hebt aan wat mensen van je vinden?
Wat doe en denk je op die momenten? Welke dingen zou je wat meer in je dagelijkse leventje kunnen invoeren?
Want laten we eerlijk zijn. We nemen het leven vaak ontzettend serieus. En hoe hard je ook werkt, hoe goed je ook je best wilt doen, hoe aardig je ook gevonden wilt worden, hoe zeer je misschien baalt van je werk op dit moment, of de relatie waar je inzit. Of wat het ook mag zijn waar je je zo druk om maakt.
Nu, op dit moment, is alles goed. Er is nu, op dit moment, geen pijn, angst of verdriet.
Als je nu niet lekker in je vel zit. Dan laat je je gedachten met je aan de haal gaan. Je hebt verdriet of baalt om wat was. Je hebt angst om wat er komen gaat. Omdat je iets niet in de hand hebt. Niet weet wat er gaat gebeuren. Je kunt het verleden niet veranderen en helaas kunnen we niet in een glazen bol kijken om te zien wat er in de toekomst gaat gebeuren.
Het enige wat je in de hand hebt is dat jij je bewust bent. Van je gedachten. Op dit moment.
Je kunt alleen jezelf veranderen en kiezen hoe je zelf met mensen en met situaties om wilt gaan. Dat is het enige wat je zelf in de hand hebt. Jij en alleen jij bent verantwoordelijk voor je eigen geluk. Niemand anders.
Jij bent zelf degene die je eigen slingers ophangt.
Dat fixt je vriend of man, je kinderen, je (schoon)ouders, vriendinnen of je collega’s niet voor je. Zij zijn niet verantwoordelijk voor jouw geluk. Dat jij pas lekker in je vel zit als de rest om je heen doet en denkt zoals jij dat graag zou willen. Dan kom je van een koude kermis thuis. Want helaas is het nog steeds niet mogelijk om andere mensen of situaties te veranderen. En, het bezorgt je alleen maar stress en bakken met negatieve energie.
Don’t take life too seriously. You will never get out of it alive anyway.
Als je op je leven terugkijkt. Hoe zou je dan herinnerd willen worden? Wist je dat de meest voorkomende dingen waar mensen spijt van hebben of die ze anders hadden willen doen zijn:
- Ik heb spijt dat ik niet meer mezelf ben geweest.
- Ik heb spijt dat ik zo hard gewerkt heb.
- Ik heb spijt dat ik mijn gevoelens niet meer heb laten zien.
- Ik heb spijt dat ik het contact met mijn vrienden niet beter heb onderhouden.
- Ik heb spijt dat ik mezelf niet heb toegestaan om gelukkiger te zijn.
Veel realiseerden zich pas tegen het einde dat geluk een keuze is.
Daarom lieve dame, breng iedere dag eens wat meer carnaval, feest en festivalplezier in je leven. Gewoon omdat het kan.
Alaaf!
Liefs,
Meta
Wat zou jij dan gaan doen?
Meer energie is het verschil tussen:
- Moe opstaan of voor de wekker wakker worden en zin hebben in de dag.
- Een zwaar of een licht leven.
- Prikkelbaar of vrolijk.
- Je door de dag heen slepen of alles aan willen pakken.
- Stemmingswisselingen of stabieler in emoties.
- Op de bank ploffen of willen bewegen.
- Mist in je hoofd of helder.
- Hoofdpijn en andere pijntjes of fris en fruitig.
- Jezelf het liefst willen terugtrekken of er op uit gaan.
- Kiezen voor suikers en koffie of voor zoveel mogelijk gezonde voeding.
- Vooral voor anderen zorgen of jezelf ook op nummer 1 mogen zetten.
- Druk en gehaast leven of tijd nemen voor jezelf om energie op te doen en weer met plezier verder te kunnen.
Overleven of leven?
Natuurlijk is niet alles zwart-wit. Het gaat om de balans. Dit zie ik voorbij komen bij de meeste vrouwen bij mij in de praktijk. Ze zijn aan het overleven in plaats van aan het leven. Meer energie en weer letterlijk en figuurlijk lekker in hun vel zitten, dat is alles wat ze zo graag willen. Dat was jaren geleden ook mijn grootste wens en ik dankbaar dat alles wat ik heb geleerd door mag geven aan mijn klanten.
Meer energie betekent voor mijn klanten vrijheid, rust, balans, vrolijkheid en zelfvertrouwen.
Het is een combinatie van weten wie je bent, waar je blij van wordt en doen wat je nodig hebt. Jezelf van binnen en buiten leren kennen. Stressmanagement samen met gezonde voeding, de beweging die past bij jou, voldoende herstelmomenten en de juiste mindset. Leren hoe je lichaam werkt. Begrijpen waarom je doet zoals je doet. Belangrijker nog is handelen naar wat jij en je lichaam nodig hebben. De te zetten stappen leer ik mijn klanten zodat ze na een traject zelfstandig en zelfverzekerd verder kunnen.
Wanneer ga jij goed voor jezelf zorgen?
Want, als jij niets verandert, dan verandert er niets.
En blijf je voelen zoals je nu of met periodes voelt.
Kun je dan ook accepteren?
It’s up to you. Waar kies jij voor?
