Opstaan met tig lijstjes. Ff snel ontbijten. Sportspullen voor de kids fixen. Snel de boodschappen in huis halen. F#ck de ingrediënten voor die über gezonde maaltijdsoep vergeten. Terug. Kids naar wedstrijden brengen en halen. Tussendoor nog wasjes draaien.
Even nog de stad in voor een verjaardagscadeau vanavond en nieuwe kleding voor het feestje volgende week. Tuurlijk een koffietje doen met een vrienden op het terras. Moet kunnen. Ondertussen op je horloge kijkend. Shit is het al zo laat?
De tijd die altijd maar in je nek loopt te hijgen.
Of je man omdat die nu alleen thuis is nu met de kinderen. Hmm hoe gaat het daar zonder jou? Wat je nu voor jezelf aan het doen bent kan eigenlijk echt niet. Je voelt je zelfs schuldig. Je moeder die belt. Zijn jullie thuis? Vanavond nog even snel naar die verjaardag. Totaal geen zin in maar hey. Daar kun je echt niet onderuit.
Nee zeggen is nu geen optie.
En morgen op zondag, een club met eters. Wat in hemelsnaam ga je daarvoor klaarmaken.
Iets wat je normaal gesproken zo gezellig vindt. Is nu een opgave.
- Waar liggen jouw grenzen?
- Wat is er voor nodig om nee te zeggen tegen?
- Om op de rem te gaan staan?
Ik begrijp zo dat dit enorm moeilijk is. Dat anderen echt geen idee hebben wat jij allemaal op je bordje hebt. Wat er allemaal te doen is. Wat er van je verwacht wordt. Dat je je kinderen niet aan hun lot over kunt laten. De drukte thuis en op je werk.
Vrouwen die ik begeleid leer ik waar dat vandaan komt. Waarom je continu in de haast- en jaagmodus zit. Waarom je dat ook een goed gevoel geeft. Het altijd maar willen regelen, zorgen en klaarstaan voor anderen. Hoe het komt dat je zo blijft rennen en het gevoel hebt continu aan te staan. Wat dit gedrag met je lichaam doet. Je hormoonhuishouding.
Want weet je wat zo mooi is. Je hebt zelf meer invloed dan je denkt.
Iets wat nu misschien onmogelijk lijkt. Teveel, onhaalbaar en onoverzichtelijk. Kan anders. Als je ervoor open wilt staan. Als je bereidt bent om te veranderen, te leren en je te laten inspireren. Om te zien hoe je tegen jezelf, anderen en situaties aan kunt kijken. Stel je eens voor.
Want hoe ziet je leven er over een jaar uit. Als je zo door blijft gaan? Zoals je nu al zo’n lange tijd doet?