+31 6 22 710 740 info@metavita.nl
Durf jij voor je mening uit te komen?

Durf jij voor je mening uit te komen?

Nee zeggen tegen een collega die de k-klussen blijft doorschuiven.
Je mening geven in een vergadering.
In gesprek gaan met je manager en aangeven hoe jij het liefste werkt en hoe je het beste tot je recht komt.

Die eerste stap is super spannend. Maar het gaat je zoveel opleveren.

  • Allereerst. Rust en overzicht.
  • De piekermodus. Stopt.
  • Het je druk maken over… Stopt.
  • Had ik maar dit en dit gezegd… Stopt.
  • Met anderen keer op keer overleggen en bespreken hoe klote het wel niet is. Stopt.

En jij houdt energie over aan het einde van de dag.

Wat gaat het jou opleveren als je voor jezelf op gaat komen?
Als je je gevoel gaat uitspreken?
Aangeeft wat er echt in jou omgaat?

Liefs, Meta

Ieder nadeel, heb z’n voordeel.

Ieder nadeel, heb z’n voordeel.

Op z’n Cruijfiaans :-). Zonder pijn geen plezier. Zonder eb geen vloed. Alles heeft twee kanten. Die medaille. De leuke en minder leuke dingen van de dingen die je moet doen. Of die gebeuren in je leven.

Hoe zou het voor je zijn als je gaat kijken wat het voordeel is van…?
Hoe zou je op een andere manier kunnen kijken naar…?
Als emoties er mogen zijn…?
Ze je iets willen zeggen…?
En van te leren…?

Zodat je van daaruit weer verder kunt gaan. Er uiteindelijk daarna weer plezier kunt ervaren, een beter gevoel krijgt en energie opdoet. In plaats van dat je de energie weg laten lekken.

“If you change the way you look at things, the things you look at change.” -Wayne Dyer.

Liefs, Meta

Nee. Is ook een antwoord.

Nee. Is ook een antwoord.

We vergeten vaak dat nee zeggen een optie is, zelfs een volledige zin. In mijn tijd als management assistente dacht ik dat ik ‘nee’ zeggen niet kon maken. Ik vond dat het bij mijn functie hoorde om alles aan te pakken en meteen mensen te helpen als ze iets vroegen. Meestal snel tussen mijn eigen werk door. Het gaf me ook een kick om snel dingen te kunnen aftikken.

Zij blij. Ik blij.

Tot het moment kwam dat ik door mijn enthousiasme en altijd-klaar-willen-staan, mijn eigen werk niet meer afkreeg en ik wel nee moest gaan zeggen. Met buikpijn en lood in m’n schoenen. “Wat zouden ze wel niet van mij denken?, Dit kan ik echt niet maken. Dit hoor ik toch te doen? Ik heb het altijd gedaan…” Ging continu door m’n hoofd.

Gedoe voorkomen en aardig gevonden willen worden.

Sommige mensen waren verrast omdat ik ineens nee zei tegen een klus. Precies dat wilde ik nu juist zó graag voorkomen. Dat was even door de zure appel heen bijten. Toch is de winst voor de lange termijn belangrijker geweest. Het heeft ervoor gezorgd dat ik met energie thuiskwam en veel lekkerder in mijn vel zat en met meer plezier aan het werk was.

Het allermooiste is nog wel dat ‘nee zeggen’ in de meeste gevallen gewoon ok was. Het waren mijn eigen gedachten die het onnodig ingewikkeld maakte. Dat inzicht is misschien nog wel het belangrijkste leermoment geweest.

Wat zijn jouw gedachten over ‘nee zeggen’?

Lieve groet, Meta

Wat grenzen aangeven jou oplevert.

Wat grenzen aangeven jou oplevert.

Je bent niet fit maar gaat toch naar je werk.
De boel bij elkaar hoestend. Knallende hoofdpijn.
Paracetamolletje erin en door want er moet nog zo veel.
Ok, ook omdat je vindt dat je niet ziek genoeg bent om thuis te blijven…

Je bent niet fit en toch ga je naar die verjaardag van je vriendin. Want dat had je beloofd.
Sporten jazeker. Want dat had je zo ingepland.
Thuis doe je de dingen zelf omdat je dat altijd zo hebt gedaan.

Om hulp vragen of de boel de boel laten komt niet in je op.

’s Morgens ben je niet uitgerust en sneller geïrriteerd dan anders. Je lijkt de hele dag door honger te hebben. Zoet of iets zout is wat je nodig hebt rond een uur of vier en vooral ’s avonds laat. Pas als alles gedaan en geregeld is dan heb je rust.

Een verhaal van een klant van mij gisteren.

Die nog ‘gewoon’ functioneert. Werkt en haar ding doet. Zorgt voor haar gezin. Waar hollen en stilstaan dagelijkse kost is. Ze weet niet beter dan dat er altijd een volle agenda is. Druk zijn geeft haar ook een goed gevoel. Iets kunnen betekenen en er zijn voor de ander ook. Nog even op een vrije dag aan het werk gaan omdat ze vond dat niet genoeg had gedaan die week.

Het enige wat ver te zoeken is, is haar energie.

Alles willen regelen, altijd werk zien en meteen weten wat de ander nodig heeft. Altijd net even dat stapje extra zetten. Super mooie eigenschappen. Alleen als je daar te lang, iets teveel van doet dan gaat je lichaam op een gegeven moment tegensputteren. Hollen en gedwongen stil (moeten) staan. Pas stoppen als je lichaam aangeeft dat het genoeg is. Dan pas aanvoelen en zien hoe het ervoor staat.

“24/7, 365 dagen per jaar op en top presteren. Zo efficiënt en nuttig mogelijk je dagen invullen. Iedere dag weer opnieuw.

Dat is onmogelijk”, zei ik tegen haar. Gewoon. Omdat je geen robot bent. Leren luisteren naar je lichaam. Naar de signalen die je lijf aangeeft en daarnaar willen handelen. En als je dan een keer niet fit ben of een verkoudheid onder de leden hebt.

  • Dan wil je als vanzelf rustiger aan doen en nog beter voor jezelf zorgen.
  • Dan zie je die klacht het niet meer als een belemmering.
  • Dan kijk je wat je wél kan doen en ben je daar ook oprecht blij mee.
  • Ga je wandelen in plaats van sporten.
  • Ga je vroeger naar bed in plaats van toch naar dat ene feestje.
  • Drink je meer gembertheetjes en laat je de koffie staan.

Iedere nee. Is een ja tegen jezelf.

Een ja tegen luisteren naar de signalen van je lijf.
Tegen zien wat je nodig hebt, voelen waar jij behoefte aan hebt en dan ook de stappen te zetten naar het doen. En dat, dat geeft je ontzettend veel rust en overzicht. Maar omdat van daaruit de energie terugkomt en je weer echt kunt genieten van de dingen die jij zo belangrijk vindt.

Durf jij voor jezelf te kiezen en je grenzen aan te geven?

Lieve groet,
Meta

Dump je weegschaal!

Dump je weegschaal!

Na een goede nachtrust sta je op en je loopt nog half in slaap richting de badkamer voor je ochtendritueel. Je gaat naar het toilet, neemt een lekkere douche, poetst je tanden en verzorgt jezelf met je fijnste gezichtsverzorging. Je staat voor de kast en trekt je favoriete jurkje aan. Make-upje op, haren in de plooi en je bent klaar om met fris en fruitig aan de dag te beginnen. Voor je de deur uitgaat geniet je van je favoriete havermoutontbijtje met appel en kaneel en een goed kop koffie.

Je voelt je goed en zit positief en lekker in je vel.

De werkweek gaat voorbij en je doet je ding zoals normaal. Je zorgt goed voor jezelf door tijd te nemen om gezonde maaltijden klaar te maken. Het sporten gaat ook lekker en je voelt dat je sterker aan het worden. Gespierder zeg maar.

De energie die je al een tijdje lang miste komt terug. Je staat trots voor de spiegel en je ziet dat je huid er beter uitziet en je haren glanzen. Je krijgt zelfs opvallend veel complimenten over hoe goed je eruit ziet. Wat je nog het meeste opvalt is dat je relaxter bent en dat dat korte lontje verdwenen is. Nou ja, het zijn vooral je man en kids die je daaraan helpen herinneren ;-).

En dan stap je op de weegschaal. Je wilt dat ik-ben-goed-bezig en ik-zit-lekker-in-mijn-vel gevoel bevestigd zien op de weegschaal. Tot je verbazing laat die heel iets anders zien…?! En plop je blije, frisse energieke gevoel is met de noorderzon vertrokken… de moed zakt je in de schoenen.

Hoe kan dit nou???

Laat ik je uit de droom en frustratie helpen. Meten is weten zeggen we zo mooi. En ja dat klopt. Voor een gedeelte. Dat ene cijfertje op die weegschaal zegt alleen niet zoveel. Het is een indicatie, een momentopname. Je lichaam werkt toch net even anders. Tijdens je cyclus verandert er een hoop omdat je bepaalde periodes nu eenmaal meer vocht vasthoudt dan op andere momenten. En stel je hebt met je voeding een dag iets meer zout binnen gekregen, het eten van bijvoorbeeld zuurkool doet dat nl., dan geeft je weegschaal zomaar een heel ander cijfer aan. Doordat je regelmatig sport en bijvoorbeeld aan krachttraining doet krijg je meer spieren en die wegen nu eenmaal meer dan vet.

Slank van buiten, dik van binnen.

Zelfs als je er van de buitenkant slank uitziet wil niet vanzelfsprekend zeggen dat je van binnen gezond bent. Het gaat vooral om de hoeveelheid onzichtbaar vet rond je organen. Het zogenaamde visceraal vet, oftewel buikvet. Het is zelfs zo dat het hebben van een buikje niet meteen betekent dat je veel visceraal vet hebt. Natuurlijk is het hebben van overgewicht en een dikke buik wel een belangrijke aanwijzing. Bij een buikomvang boven 80 cm voor vrouwen en 94 cm voor mannen is er vrijwel zeker sprake van te veel visceraal vet. Teveel vet rond je organen verhoogt de kans op metabole verstoringen, een verhoogd risico op hartfalen, een te hoog cholesterol, insulineresistentie en Diabetes 2. Ik zal in een ander blog verder ingaan op de risico’s van insulineresistentie, wat ook wel de voorloper van Diabetes 2 wordt genoemd.

Kortom dat ene cijfertje op die weegschaal zegt daarom helemaal niets! 

Jouw spiegel, je kleding, je energieniveau, je huid je haren, je algehele gezondheid en je blije frisse gevoel zijn je beste graadmeters. Daaraan merk je dat je lichaam aan het veranderen is. Want jij bent dat cijfertje op de weegschaal niet. Echt, je bent toch veel meer dan dat.

Het enige waar de weegschaal goed voor is, is de kliko.

Yes ik meen het. Ik zie zoveel vrouwen die bij mij komen en dagelijks, of zelfs meerdere keren (!) per dag op dat ding gaan staan en zo hun hele stemming om zeep helpen. Helemaal gefrustreerd raken en daardoor alles waar ze mee bezig zijn weer laten varen. Sporten en gezond leven heeft geen zin meer want het maakt toch niet uit. Over stressfactoren gesproken… het stresshormoon cortisol komt weer om de hoek kijken en laat nu net zijn dat stressen en afvallen niet hand in hand gaan. Het gezegde: ‘Maak je niet dik’ klopt dan ook als een bus.

Jij laat je leven en je humeur toch niet bepalen door die weegschaal? 

Je bent niet je weegschaal en al helemaal niet dat cijfer dat daar op staat. Je bent toch veel meer dan dat? Je bent nu al helemaal goed zoals je bent. Wat zou er gebeuren als jij jezelf nu al kunt accepteren? Als je verder kijkt dan dat getal? Wat zijn jouw mooi eigenschappen? Denk je dan dat je de boel laat varen en helemaal niet meer goed voor jezelf zal zorgen? Dat je helemaal los gaat? Het tegendeel blijkt waar.

Laatst hoorde ik een mooi verhaal wat ik graag met je wil delen. 

Wat doe je met een vaas die in je huis staat en die ontzettend lelijk vindt? Hij past totaal niet bij het interieur wat je hebt, waar je ‘m ook neerzet. Juist. Je doet ‘m weg, zet ‘m op de zolder of gooit ‘m in de prullenbak. Als die vaas maar uit het zicht is. Hoe ga je om met dingen die je mooi vindt, waar je blij mee bent? Precies. Je geeft ze de mooiste plek in huis, je verzorgt ze en doet er je best voor om ze zo mooi mogelijk te houden.

Stel je voor dat jij die vaas bent die je niet mooi vindt. Waar je streng tegen doet, boos op wordt, waar je van baalt en gefrustreerd van wordt. Iedere keer als je in de spiegel kijkt zeg je tegen jezelf: “gadverdamme ik zie er niet uit, die benen, bleh mijn buik, ik baal van mijn armen…” Wees nou eerlijk, daar help je jezelf niet mee. Dat zorgt alleen maar voor nog meer frustratie en negatieve energie. Hét recept om minder goed voor jezelf te gaan zorgen. Je komt op die manier juist verder van je doel af. Op die momenten dat je baalt en boos bent, grijp je eerder naar suikers of andere ongezonde dingen. Omdat het toch niets uitmaakt. Et voilà, je gefrustreerde gevoel wordt daarmee bevestigd. Selffullfilling prophecy heet dat.

Kies voor zelfcompassie in plaats van zelfmedelijden.

Zelfcompassie gaat je helpen en is je beste vriendin. Het zorgt ervoor dat je iedere keer opnieuw, jezelf bij elkaar pakt en bewuste keuzes maakt. Naar je gevoel luistert, naar de signalen die je lichaam geeft. Precies zoals je ook tegen een dierbare vriendin zou reageren. Je haalt het niet in je hoofd om allerlei negatieve dingen naar haar hoofd te slingeren. Je luistert naar wat ze zegt en geeft advies als ze daarom vraagt. En bovenal je bent lief voor haar. Want dat is het enige wat haar verder gaat helpen. En jou dus ook!

Nooit meer op dieet. Het maakt meer kapot dan je lief is.

Het allerbeste wat je voor jezelf kunt doen is kiezen voor voeding waar je lichaam blij van wordt en waar je jezelf mee voedt. Kwaliteitseten waar alle vitaminen en mineralen inzitten waar je lekkerder van in je vel gaat zitten. Je eet als het ware je hormonen in balans en krijgt meer energie. Een mooi cadeau dat volgt is dat je lichaam vanzelf verandert en je op een natuurlijke manier uitkomt op je ideale gewicht. Iedere kleine aanpassing die je maakt zorgt al voor grote veranderingen. Start bijvoorbeeld eerst eens met meer water drinken, laat daarna het klontje suiker weg uit je koffie of thee. Lees hier nog meer tips hoe je dit stap voor stap kunt doen.

Een gezonde leefstijl is voor de rest van je leven. Zonder einddatum.

Je gaat met zorg opzoek naar de beste producten, je kiest heerlijk recepten uit en geniet van alles wat je voor jezelf klaarmaakt. Je dekt de tafel voor jezelf, steekt een kaarsje aan en neemt de tijd. Je proeft wat je in je mond hebt en kauwt je eten goed. Wat dat betreft kunnen wij Nederlanders nog een voorbeeld nemen aan onze Zuiderburen. De mediterrane leefstijl wordt niet voor niets vaak aangeraden qua gezonde leefstijl. Ik ben er in ieder geval fan van. Het mooiste is dat zij op en top genieten van alles wat met eten te maken heeft. En ze geven met gemak hun laatste geld uit aan goede voeding. Wij Nederlanders zijn vooral gewend om zo min mogelijk geld aan eten uit te geven. Verkeerde zuinigheid noem ik dat.

Want pas als jouw lichaam draait als een geoliede machine, pas dan zal je vrolijker, energieker en positiever in het leven staan. 1+1 = 10 !

Jij verdient, iedere dag weer het allerbeste. Don’t settle for less en geef je lichaam de juiste benzine om te doen wat jij ervan vraagt. That’s all.

Ik wens je een bewust, energiek en gezond leven toe. Een leven waarin goed voor jezelf zorgen bovenaan het lijstje staat.

Liefs,
Meta

Geraadpleegde bronnen: mens en gezondheid info.nu

Minder moeten, hoe doe je dat?

Minder moeten, hoe doe je dat?

Op het moment dat ik deze blog aan het schrijven ben, stormt het buiten en klettert de regen tegen het raam. In mijn praktijkruimte steek ik kaarsjes aan om het extra gezellig te maken en een huiskamersfeer te creëren. Met dit onstuimige weer kruip ik ’s avonds graag op de bank onder een fleecedekentje. Theetje en een goed boek erbij.

Even niets moeten. Heerlijk vind ik dat.

Hoe gezellig en knus dit weer ook is, ik kijk toch echt uit naar de lente! Laatst heb ik zelfs als heerlijk buiten in de zon kunnen zitten en de eerste zonnestralen op mijn gezicht gevoeld. Wat een goed vooruitzicht! Dagen die langer worden, deuren die weer open kunnen, naar buiten zonder jas, in het zonnetje achter in de tuin van een kopje koffie genieten.

Laat dat voorjaar maar komen. Ik ben er helemaal klaar voor.

Met de lente in aantocht schieten mijn gedachten terug naar zo’n 12 jaar geleden toen ik, met precies die voorjaarskriebels, in een geleende bordeaux rode Lancia naar de Zeelandse kust reed. Ik had mezelf een kuurweek cadeau gedaan en zou een hele week ondergedompeld worden in verwennerij. Op een prachtige plek midden in de natuur.

Ik keek hier zo naar uit.

Wat had ik zin in een week niets moeten. Geen telefoon, werk, e-mail, TV of andere afleiding. Echt me, myself and I. Massages, sauna, zwembad, yoga, wandelingen, meditatie, niksen, dutjes doen, heerlijk slapen, lezen en verwend worden met de lekkerste versgemaakte sappen. Dat gevoel, toen ik na een week op vrijdagmiddag over de snelweg naar huis reed in die auto van mijn ouders.

Dat vergeet ik mijn leven lang niet meer.

Een euforisch gevoel. Dat had ik. Ik zat in zo’n heerlijke relaxte bubbel en voelde me fitter en helderder dan ooit. Het gevoel dat ik de hele wereld aan kon en weer helemaal opgeladen was om er tegenaan te gaan. Weer helemaal licht, energiek, helder en stralend. Precies het gevoel dat ik heb als ik aan het voorjaar denk.

Vanaf die tijd plan ik regelmatig een week helemaal voor mezelf.

Ik maak mijn agenda zoveel mogelijk leeg en doe het in ieder geval rustiger aan. Ik ga veel wandelen, neem iedere avond een heerlijk bad vol met magnesiumvlokken voor extra ontspanning, ik scrub mijn huid, neem maskertjes, soms een zonnebankje. Een dagje naar de sauna met een massagebehandeling en soms nog een avondje extra zijn altijd vaste prik. Wat ik vooral doe is extra rust nemen en heerlijk vroeg naar bed. Een goede nachtrust is het fijnste wat er is.

Het is sowieso super belangrijk om het liefst iedere dag momentjes voor jezelf te pakken.

Om op te laden, even niets te moeten. Om dat lijstje met tienduizend dingen die je nog wilde doen aan de kant te schuiven. Want wat kunnen wij vrouwen toch streng voor onszelf zijn. ‘Ik moet werken, ik moet er voor de kinderen zijn, ik moet boodschappen doen, ik moet het huis doen, ik moet 3x per week gaan sporten, ik moet regelmatig met mijn vriendinnen afspreken, ik moet bijblijven op social media, ik moet naar mijn ouders toe, ik moet gezellig zijn, ik moet er leuk uitzien en ik moet ook nog gezond eten…;-)’.

Als ik dit zo opnoem dan word ik er zelf onrustig van.

Ok, soms heb je even niets te kiezen. Er blijven altijd dingen die gewoon moeten gebeuren. Daar ontkom je niet aan. Maar ons to-do lijstje lijkt oneindig. En dat is ook zo. Want wanneer ben je nu helemaal echt klaar met alles? Yep, nooit.

Het is ook niet gek dat de meeste vrouwen moe zijn. Uitgeblust en energie tekort komen.

Als je moe bent dan lijkt het leven zwaarder en wordt het moeilijker om dingen te relativeren. Laat staan om dan nog die gezellige moeder en enthousiaste vrouw te zijn. Een kort lontje komt dan helaas vaker voor dan je zelf zou willen. Om het over die behoefte aan suikers en koffie maar niet te hebben. Het is ook heel logisch dat dat gebeurt. Jouw lichaam wil alleen maar snel energie hebben om door te gaan. En dat maakt dat je naar zoetigheid verlangt en niet naar een wortel.

Stel jezelf eens wat vaker de volgende vragen:

  • Moet ik dit nu doen?
  • Moet ik dit nu doen?
  • Moet ik dit nu doen?
  • Moet ik dit nu doen?
  • Moet ik dit nu doen?

Regelmatig achterover leunen en eens zien waar je allemaal zo druk mee bezig bent.

Jezelf van een afstand bekijken en je bewust afvragen of wat je op je lijstje hebt staan inderdaad nu echt door jou moet gebeuren. En of je misschien ook hulp zou kunnen vragen als dat nodig is. Omdat je niet alles alleen hoeft te doen. Ik geloof niet dat het leven bedoeld is om alleen maar als een gestreste kip rond te blijven rennen. Van de ene taak naar de andere. Hup afvinken en weer door. Om vervolgens ’s avonds na de avondspits moe op de bank te ploffen voor weer avondje Netflix.

Hoe zou jij zelf iedere dag, met alles wat je te doen hebt, voor meer ont-moet momentjes kunnen zorgen?

Ik gun ze jou en vooral dat je mag genieten van iedere dag!

Liefs,
Meta